หกสิบแปดปีผ่านช่างนานเนิ่น
ที่เพลิดเพลินเดินไปในโลกกว้าง
พเนจรหมอนหมิ่นไม่สิ้นทาง
ต้องแรมร้างห่างไกลเมืองไทยเรา
มาบัดนี้ความฝันได้บรรจบ
ต่างได้พบเพิ่มพูนไม่สูญเปล่า
ก้าวขึ้นสู่ฝั่งฝันไม่นานเนา
พอบรรเทาเบาใจในปลายทาง
ขอขอบใจมวลมิตรและผองเพื่อน
ที่คอยเยือนเรือนใจมิไกลห่าง
ด้วยน้ำใจไมตรีไม่มีจาง
คอยพรมพร่างสร้างสรรค์อย่างมั่นคง
ขออวยพรทุกท่านสราญรื่น
สุขสดชื่นสมหวังดั่งประสงค์
ให้ร่ำรวยสินทรัพย์นับยืนยง
รักซื่อตรงต่อกันนิรันดร
ให้ปลอดทุกข์ปลอดโศกวิโยคหาย
อุปัทวะอันตรายให้ถ่ายถอน
ทั้งการงานก้าวหน้าไม่อาทร
ยามหลับนอนฝันดีชั่วชีวา เทอญฯ
ลุงปรางค์ “ไพร พนาวัลย์”
ขออนุญาตอวยพรโดยพร้อมเพรียงกันรอบทิศทางเลย เน้อ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
