เป็นนกน้อย ลอยลม ชมป่าใหญ่
เกาะกิ่งไผ่ ไหวลู่ ดูซึมเศร้า
แล้วบรรจง ส่งรัก ทุกข์หนักเบา
เพื่อบรรเทา ท้องฝาก จากริมบึง
เป็นนกน้อย ลอยลม ชมป่าใหญ่
หารู้ไม่ ใจมนุษย์ สุดหยั่งถึง
ตะโกนก้อง ร้องร่าย ตายเถอะ..มรึง
เสียงปังปึง ตึงตวาด อาฆาตคั้น
เป็นนกน้อย ลอยลม ชมป่าใหญ่
ละกิ่งไผ่ ไหวลู่ สู่สวรรค์
ฤๅผิดหนัก นักหนา ถึงฆ่ากัน
ต้องพบวัน ผันพราก จากโลกลา
เป็นนกน้อย ลอยลม ชมป่าใหญ่
ละร่างไว้ ให้มนุษย์ สุดหรรษา
ได้ลองลิ้ม อิ่มแล้ว โอแก้วตา
ศีลปาณา ติปาตาฯ อ้า ... เลือดเย็น
นกขอโทษ ... ที่ท้องเสีย ผิดที่
Moo Dum
เป็นนกน้อย ลอยถลา ขอบฟ้ากว้าง
ช่างอ้างว้าง ร้างคู่ กู่ไม่เห็น
เป็นนกน้อย ลอยถลา ฝ่าลมเย็น
ยังว่างเว้น คู่ใจ ให้เหว่ว้า
เป็นนกน้อย ลอยถลา เฝ้าหาคู่
แม่ยอดชู้ คู่ใจ อยู่ไหนหนา
เฝ้ากู่ร้อง ก้องไป ในพนา
ปรารถนา คู่นก ผกโผบิน
เป็นนกน้อย ลอยถลา พาหมองหม่น
กรำแดดฝน บนทางฝัน หวั่นไม่สิ้น
ต้องโศกศัลย์ หวั่นผวา น้ำตาริน
ค่ำนี้ผิน บินจร คอนไหนกัน
เป็นนกน้อย ลอยถลา เข้าป่าไผ่
เห็นกิ่งใบ ไหวโอน โดนลมหวั่น
นึกถึงคู่ อยู่ครอง หมองจาบัลย์
ดวงตะวัน ลับฟ้า ว้าเหว่าใจ
ชลนา ทิชากร
ช่างอ้างว้าง ร้างคู่ กู่ไม่เห็น
เป็นนกน้อย ลอยถลา ฝ่าลมเย็น
ยังว่างเว้น คู่ใจ ให้เหว่ว้า
เป็นนกน้อย ลอยถลา เฝ้าหาคู่
แม่ยอดชู้ คู่ใจ อยู่ไหนหนา
เฝ้ากู่ร้อง ก้องไป ในพนา
ปรารถนา คู่นก ผกโผบิน
เป็นนกน้อย ลอยถลา พาหมองหม่น
กรำแดดฝน บนทางฝัน หวั่นไม่สิ้น
ต้องโศกศัลย์ หวั่นผวา น้ำตาริน
ค่ำนี้ผิน บินจร คอนไหนกัน
เป็นนกน้อย ลอยถลา เข้าป่าไผ่
เห็นกิ่งใบ ไหวโอน โดนลมหวั่น
นึกถึงคู่ อยู่ครอง หมองจาบัลย์
ดวงตะวัน ลับฟ้า ว้าเหว่าใจ
ชลนา ทิชากร