กระต่ายจ้องมองจันทร์มันฝันใฝ่
ถึงสิ่งใหญ่สูงค่ากว่าดวงแข
หัวใจร่ำพร่ำร้องหมายน้องแล
คงเห็นแต่ข้างแรมมิแจ่มจริง
ยังเงยหน้าท้าลมจมความรัก
ออกจากปลักมิไหวใจถูกสิง
จันทร์มิตอบบอบช้ำนักไร้หลักพิง
รู้สึกชิงชังตนคนเดียวดาย
ฝันไกลมากยากจะถึงจึงต้องหยุด
สิ่งสมมุติทำฉันฝันสลาย
โอ้กระต่ายหมายจันทร์มันน่าอาย
เกิดเป็นชายปองดอกฟ้า...ขอลาเธอ
---กังวาน---
นิยายรัก เล่มหนึ่ง ถึงจุดจบ
หนึ่งคำรบ แห่งเรา เศร้าเสมอ
ในจำนน ทนยาก เมื่อจากเจอ
ใจอาจเพ้อ ถึงกัน วันอำลา
ในความกว้าง และไกล เมื่อไม่สิ้น
ไฟถวิล ย่อมดับ กับห่วงหา
เหลือร่องรอย คอย-หวัง ทั้งน้ำตา
จึงอาจฟ้า กั้นกลาง ระหว่างเรา
หลับฝันดี เถิดที่รัก หนักเหนื่อยแล้ว
จะกล่อมแก้ว ขวัญนอน รอนความเศร้า
กลางหมู่ดาว พราวพร่าง เมฆบางเบา
อยู่ตราบเท่า นานนั้น...นิรันดร์ลา
"ขอบคุณพี่กังวานkarnkaiนะครับ"
ธรรมดา
ถึงสิ่งใหญ่สูงค่ากว่าดวงแข
หัวใจร่ำพร่ำร้องหมายน้องแล
คงเห็นแต่ข้างแรมมิแจ่มจริง
ยังเงยหน้าท้าลมจมความรัก
ออกจากปลักมิไหวใจถูกสิง
จันทร์มิตอบบอบช้ำนักไร้หลักพิง
รู้สึกชิงชังตนคนเดียวดาย
ฝันไกลมากยากจะถึงจึงต้องหยุด
สิ่งสมมุติทำฉันฝันสลาย
โอ้กระต่ายหมายจันทร์มันน่าอาย
เกิดเป็นชายปองดอกฟ้า...ขอลาเธอ
---กังวาน---
นิยายรัก เล่มหนึ่ง ถึงจุดจบ
หนึ่งคำรบ แห่งเรา เศร้าเสมอ
ในจำนน ทนยาก เมื่อจากเจอ
ใจอาจเพ้อ ถึงกัน วันอำลา
ในความกว้าง และไกล เมื่อไม่สิ้น
ไฟถวิล ย่อมดับ กับห่วงหา
เหลือร่องรอย คอย-หวัง ทั้งน้ำตา
จึงอาจฟ้า กั้นกลาง ระหว่างเรา
หลับฝันดี เถิดที่รัก หนักเหนื่อยแล้ว
จะกล่อมแก้ว ขวัญนอน รอนความเศร้า
กลางหมู่ดาว พราวพร่าง เมฆบางเบา
อยู่ตราบเท่า นานนั้น...นิรันดร์ลา
"ขอบคุณพี่กังวานkarnkaiนะครับ"
ธรรมดา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
