ถวิลกาล ผ่านล่วง ดวงสมร
เคยออดอ้อน ตอนค่ำ พร่ำผสม
น้ำคำหวาน ซ่านเซาะ เกาะจิตจม
ฟังคารม แผ่วผิว สยิวกาย
อันเพลงพรม ลมลูบ ให้วูบวาบ
ยังกำซาบ ดวงมาน มิพานหน่าย
อันรสถ้อย พลอยเสริม เติมมิวาย
ถึงจิตหมาย พันพัว ยังกลัวใจ
คะนึงหวน ทวนคำ เคยพร่ำพรอด
กลมเกลียวกอด สอดแซม แต้มสดใส
คำว่ารัก ตราตรึง ซึ้งกว่าใคร
ฝังฤทัย ไว้มั่น ถึงวันนี้
คิดเสียว่า พรมลิขิต ให้ผิดฝา
ดวงยี่หวา ลาไกล ให้สุขี
ลืมเสียเถิด แก้วใจ ในฤดี
อย่าเหลือที่ ทั้งสี่ห้อง ให้น้องเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
