ธารรัก ธารชีวิต

ถวิลกาลผ่านพ้นให้ค้นคิด
ร่ำบรรเลงเพลงชีวิตที่พ้นผ่าน
วาดมโนภาพแม้นแห่งแดนกาล
ย้อนตามธารชีวีที่ผ่านมา...

แผ่วเพลงพิณกานท์กลอนอันอ่อนหวาน
จากห้วงจินตนาการผ่านทุ่งหญ้า
ยังละมุนกรุ่นไอไม่สร่างชา
ทั้งกายาอาภรณ์มิผ่อนหาย...

คะนึงในอารมณ์บ่มความคิด
พรหมลิขิตคงแกล้งให้แหนงหน่าย
มองเห็นรอยความหลังพังทลาย
ใจเอย...แทบสลายตอนปลายปี...

สุดจะทนต้นปีที่อ่อนล้า
สื่อเวลาปรารถนาต่อจากนี้
ยอมเสแสร้งแสดงความยินดี
ถึงคนจรลีที่ลี้เร้น...

ขออวยพรให้พบประสบสม
ทุกอารมณ์ที่ใฝ่ให้ได้เห็น
อดีตเราเก่าไปไม่จำเป็น
ภาพที่เห็นให้กลบลบตามกาล...

ประสบการณ์ที่เบี่ยงเบนเป็นประวัติ
ขจัด ความปวดปร่าอย่างกล้าหาญ
คงจะใช้เวลาอีกไม่นาน
เรื่องที่ผ่านไม่มาให้ปรารมภ์...!