จะจูบจันทร์ หวั่นจริง ยิ่งเจ็บแสบ
คล้ายปวดแปลบ ที่ใจ ในรอยเลื่อน
อย่านะอย่า มาอำ ทำบิดเบือน
ฉันหน้าเจื่อน รู้ไหม ไยแกล้งกัน
ถ้าไม่รัก อย่าทำ ให้ช้ำจิต
จะหมดสิทธิ์ โหยไห้ ไร้สุขสันต์
จงใคร่ครวญ ด่วนได้ เพียงใดนั้น
ต้องรอวัน ผันผ่อน อย่าร้อนรน
อายตะวัน เมฆา เถิดหนาเจ้า
ถึงจะเนา แนบใน กลางไพรสณฑ์
หักห้ามบ้าง บางครา อุราตน
ขืนเปรอปรน ทนน้าว อาจร้าวราน
จะจูบจันทร์ เย้ยฟ้า ท้าแดนสรวง
จะลูบดวง ห่วงนัก รักพ้นผ่าน
กระต่ายเต้น ตกตึก เหวลึกนาน
ทรมาน ปีนป่าย หน่ายสิ้นแรง
ถึงอยู่ดง พงไพร ในป่าเปลี่ยว
ให้เด็ดเดี่ยว ฝึกฤทัย อย่าใจแกว่ง
ตะวันลับ ดับลง ตรงยามแลง
จิตอย่าแห่วง แข็งไว้ ให้มั่นคง
หลับตาลง ตรงตัก พักเสียบ้าง
เพลงขลุ่ยจาง บางเบา เฝ้าร้องส่ง
ถึงไม่หวาน ซ่านซึ้ง พึงเจาะจง
จุดประสงค์ กล่อมเจ้า อย่าเศร้าแด
พันทอง
ในความมืด ยืดยาว หนาวน้ำตา
วาสนา น้อยน้อย คอยชมแข
คือความเงียบ และเหงา เศร้า..อ่อนแอ
อาจท้อแท้ ทางบ้าง กลางค่ำคืน
สายน้ำ โศกคำนึง ประหนึ่งหนัก
จะรู้ทัก ทางใด ในแผ่นผืน
หากจะหมาย ชายคา กล้าหยัดยืน
ก็กลัวขื่น กลัวขม ระงมเงา
ขลุ่ยครวญเพลง จากพี่ มีมนต์ขลัง
ปลอบภวังค์ หวาดหวั่น เคยสั่นเศร้า
ให้รู้ลุก ปลุกปรับ กับตัวเรา
จึงรู้เท่า ทางไหน หัวใจตน
ขอนุญาตสามบทนะครับ พี่พันฯ
ขอบคุณครับ
ธรรมดา
วาสนา น้อยน้อย คอยชมแข
คือความเงียบ และเหงา เศร้า..อ่อนแอ
อาจท้อแท้ ทางบ้าง กลางค่ำคืน
สายน้ำ โศกคำนึง ประหนึ่งหนัก
จะรู้ทัก ทางใด ในแผ่นผืน
หากจะหมาย ชายคา กล้าหยัดยืน
ก็กลัวขื่น กลัวขม ระงมเงา
ขลุ่ยครวญเพลง จากพี่ มีมนต์ขลัง
ปลอบภวังค์ หวาดหวั่น เคยสั่นเศร้า
ให้รู้ลุก ปลุกปรับ กับตัวเรา
จึงรู้เท่า ทางไหน หัวใจตน
ขอนุญาตสามบทนะครับ พี่พันฯ
ขอบคุณครับ
ธรรมดา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
