ทะเลลึก ตรึกตรอง มองแล้วหม่น
เกินขุดค้น ควานหา พาหมองศรี
เห็นท้องฟ้า โค้งรับ กับนที
คล้ายฤดี ของฉัน ฝันเหม่อลอย
แสงระยิบ ระยับ จับคุ้งน้ำ
เวลาค่ำ จำใจ หวั่นไหวบ่อย
ลมทะเล เหหัน ฉันยังคอย
ฤทัยหงอย พลอยหม่น ขาดคนปอง
ตรงแห่งนี้ ที่เก่า เรานั่งซบ
แอบอิงหลบ สายตา คราสมสอง
เนื้อชิดเนื้อ แนบแน่น ดั่งแท่นทอง
กอดประคอง ส่องสุข ไม่ทุกข์ตรม
มาบัดนี้ เธอลืม มิปลื้มแล้ว
ดั่งเรือแจว ขาดพาย ร้ายขื่นขม
คงเคว้งคว้าง หางเสือ เรือต้องจม
ทั้งคลื่นลม พัดกระหน่ำ คอยซ้ำเติม
จะดำดิ่ง ใต้ห้วง มหรรณพ
วันจากจบ มาถึง คะนึงเสริม
กล่าวคำลา อาลัย ใจดวงเดิม
รักฉันเพิ่ม ให้หมด แม้ปลดปลง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
