แต่เส้นใยใสพิลาสใช่ขาดสาย
ต้นถึงปลายหมายแม่ไม่แปรผัน
ทอดข้ามฟ้ามาเรียงเคียงจำนรรจ์
เชื่อมสัมพันธ์ขวัญสองยามหมองใจ
ห่างเพียงแต่แลจ้องจะมองหา
แต่อุราฟ้านั้นกั้นไฉน
หาใดอื่นหมื่นสรรพ์กั้นหทัย
กั้นสายใจใยสวาทให้พลาดเจอ
บูรพาฯ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
23 พฤศจิกายน 2024, 02:23:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: บทกวีที่รอ...เธอต่อเติม (อ่าน 21208 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
