เพราะอยู่ไกลปลายฟ้า..จึงมาสาย
ตลาดวายดอกไม้หมด..อดของหวาน
จากห้วงใจวาดกลอนอ้อนคำกานท์
แม้ใครผ่านเข้ามาโปรดปรานี
ข้างกอไผ่เงาเลือนเหมือนเขาห่าง
ฝันอ้างว้างพี่ชายมาหน่ายหนี
น้ำค้างดึกพรมผ่านม่านราตรี
ใจดวงนี้เจียนขาดด้วยพลาดรัก
อ่านกวีบทหนึ่งให้ซึ้งซ่าน
คีตกานท์บรรเลงร่ายคล้ายทอถัก
ด้วยสร้อยดาววับแวมแจ่มทรวงนัก
สานใยรักคล้องบ่วงพ่วงสองจินต์
เพราะอยู่ไกลปลายฟ้า..มาไม่ถึง
ห้วงคำนึงซึ้งอยู่ไม่รู้สิ้น
ใคร่เติมคำที่รอต่อกวินท์
บทรักสิ้นห่างหายเพราะสายเกิน
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
