[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ลอยเรือกลางน้ำไหล
ห่างออกไกลไปทั่วถิ่น
นกกาผวาบิน
คงได้ยินเสียงขลุ่ยครวญ

เป่าไปไร้ทำนอง
ไม่สอดคล้องไปทุกส่วน
อิ่มใจไม่เรรวน
รอยยิ้มยวนอกสะท้าน

สุขใจในความรัก
น้ำต้มผักยังว่าหวาน
ความหลังครั้งวันวาน
เหตุที่ผ่านฉันระทม

เรือติดชิดตลิ่ง
หล่อนกลับวิ่งชิงหนีผม
จนขวางทิศทางลม
เรือก็จมผมลอยคอ

ขลุ่ยลอยไปอีกทาง
ยิ่งออกห่างไกลนั้นหนอ
หล่อนไปไม่รั้งรอ
น้ำตาคลอพอรู้ความ.

นพ
16ม.ค.56