.jpg)
ยามเหว่ว้าอาดูรด้วยสูญสิ้น
เหมือนได้ยินพิณเพลงบรรเลงหวาน
ปลุกปลอบขวัญพลันสบายคลายร้าวราน
ชื่นสำราญมานมนเมื่อยลยิน
เคยตกลงปลงจิตแล้วบิดผัน
ลืมคำมั่นสัญญาน่าติฉิน
จงรับกรรมช้ำอุราน้ำตาริน
รักสูญสิ้นภินท์พังเหมือนดังเรา...
--บูรพาฯ--
เถิดปลดเปลื้องเรื่องร้ายจงกรายผ่าน
ร่วมประสานกานท์กลอนผ่อนความเหงา
ดังบรรเลงเพลงพิณสิ้นซึมเซา
ตราบนานเท่าท่านพี่มีบัญชา
วางกลัดกลุ้มรุมเร้าเอาไว้ก่อน
ณ.บัญชรอักษรศิลป์ภาษา
ร่ายกวีแห่งหวังอีกครั้งครา
ด้วยศรัทธาสวยสดที่งดงาม
ร่วมประสานกานท์กลอนผ่อนความเหงา
ดังบรรเลงเพลงพิณสิ้นซึมเซา
ตราบนานเท่าท่านพี่มีบัญชา
วางกลัดกลุ้มรุมเร้าเอาไว้ก่อน
ณ.บัญชรอักษรศิลป์ภาษา
ร่ายกวีแห่งหวังอีกครั้งครา
ด้วยศรัทธาสวยสดที่งดงาม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
