ยามเหว่ว้าอาดูรด้วยสูญสิ้น
เหมือนได้ยินพิณเพลงบรรเลงหวาน
ปลุกปลอบขวัญพลันสบายคลายร้าวราน
ชื่นสำราญมานมนเมื่อยลยิน
เคยตกลงปลงจิตแล้วบิดผัน
ลืมคำมั่นสัญญาน่าติฉิน
จงรับกรรมช้ำอุราน้ำตาริน
รักสูญสิ้นภินท์พังเหมือนดังเรา...
--บูรพาฯ--
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
23 พฤศจิกายน 2024, 02:56:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: บทกวีที่รอ...เธอต่อเติม (อ่าน 21234 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
