ใจของฉันนั้นไซร้เหมือนในหมอก
อยากจะออกจากดงที่หลงถิ่น
มองทางไหนมืดมนมิยลยิน
อยากโบยบินตรงไปให้ไกลลิบ
เพราะเคยอยู่กลางแจ้งในแหล่งหล้า
ไร้แนวป่าฝ่าพงหรือดงดิบ
เห็นดวงดาวพราวฟ้าระย้าระยิบ
เฝ้ากระพริบเป็นเพื่อนมิเลือนราง
แต่จะขอฝ่าฟันสู่วันหน้า
พบแก้วตางามงอนตอนฟ้ากว้าง
เปิดหัวใจตอบคำไม่อำพราง
เดินสายกลางทางรักคอยทักทาย
หากสองเราเดินผ่านในม่านหมอก
ร่วมเย้าหยอกเคียงกันตะวันบ่าย
แม้หนาวหนักรักเราเฝ้าเคียงกาย
คงกลับกลายร้อนรนด้วยมนต์ดำ
“ไพร พนาวัลย์”
เคยมีเธอ เพ้อพร่ำ ร่ำคำรัก
นอนหนุนตัก รักชื่น คืนหวานฉ่ำ
เย็นสายลม พรมผ่าน หวานน้ำคำ
ร้อยลำนำ คำรัก สลักใจ
กลางม่านหมอก หยอกล้อ พะนอชื่น
ยามค่ำคืน รื่นรมย์ ชมฟ้าใส
ชมดาวเดือน เกลื่อนฟ้า อ่าอำไพ
เงาแมกไม้ ไหวระเนน เย็นสายลม
ค่ำคืนนี้ มีดาว พราวเป็นเพื่อน
มีแสงเดือน เยือนฟ้า สง่าสม
น้ำใสใส ไหลออกตา ล้าระทม
เหงาเศร้าตรม ข่มใจ ให้หลับตา
หลับไม่ลง บนดงดอย น้อยใจเขา
ปล่อยให้เรา เหงาหงอย คอยห่วงหา
รุ่งอรุณ อุ่นแสง แห่งทิวา
ลาแล้วลา ป่าพง ดงรัก ลวง
ชลนา ทิชากร
<a href="http://www.youtube.com/v/Nm9e3FRY6Rw&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Nm9e3FRY6Rw&rel=0&fs=1</a>
นอนหนุนตัก รักชื่น คืนหวานฉ่ำ
เย็นสายลม พรมผ่าน หวานน้ำคำ
ร้อยลำนำ คำรัก สลักใจ
กลางม่านหมอก หยอกล้อ พะนอชื่น
ยามค่ำคืน รื่นรมย์ ชมฟ้าใส
ชมดาวเดือน เกลื่อนฟ้า อ่าอำไพ
เงาแมกไม้ ไหวระเนน เย็นสายลม
ค่ำคืนนี้ มีดาว พราวเป็นเพื่อน
มีแสงเดือน เยือนฟ้า สง่าสม
น้ำใสใส ไหลออกตา ล้าระทม
เหงาเศร้าตรม ข่มใจ ให้หลับตา
หลับไม่ลง บนดงดอย น้อยใจเขา
ปล่อยให้เรา เหงาหงอย คอยห่วงหา
รุ่งอรุณ อุ่นแสง แห่งทิวา
ลาแล้วลา ป่าพง ดงรัก ลวง
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
