สนธยา ฟ้าเลือน เดือนส่องหล้า
ผืนนภา พร่างพราว ดวงดาวเสริม
ปุยเมฆคล้อย ลอยล่อง ฟองฝอยเติม
ลมไล้โรย โชยเพิ่ม เริ่มราตรี
เย็นอากาศ พาดพิง นั่งอิงเสา
โคมไฟเก่า เฝ้าอ่าน กานท์ของพี่
ถักทอกลอน อ่อนหวาน ขานพจี
ใครกันหนอ โชคดี ที่พี่รอ
แล้วปิดไฟ ก่ายหน้าผาก มิอยากคิด
เราไร้สิทธิ์ ผิดตน คนหัวร่อ(เราะ)
หากไปเกี่ยว เอี่ยวเข้า เขาหน้างอ
ดันไปต่อ โดนเขาตบ สลบไป..
ผืนนภา พร่างพราว ดวงดาวเสริม
ปุยเมฆคล้อย ลอยล่อง ฟองฝอยเติม
ลมไล้โรย โชยเพิ่ม เริ่มราตรี
เย็นอากาศ พาดพิง นั่งอิงเสา
โคมไฟเก่า เฝ้าอ่าน กานท์ของพี่
ถักทอกลอน อ่อนหวาน ขานพจี
ใครกันหนอ โชคดี ที่พี่รอ
แล้วปิดไฟ ก่ายหน้าผาก มิอยากคิด
เราไร้สิทธิ์ ผิดตน คนหัวร่อ(เราะ)
หากไปเกี่ยว เอี่ยวเข้า เขาหน้างอ
ดันไปต่อ โดนเขาตบ สลบไป..
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
