“ ยิ่งสูงยิ่งหนาว “ ยิ่งไม่เข้าใจ.. สุดท้ายก็กลับสู่สามัญ
..อย่าสนใจ อย่าใส่ใจ กับตัวหนังสือที่ข้าพเจ้านำมาวางเลย
ตัวอักษรที่วางอยู่นี้เป็นแค่เหตุการณ์สมมุติ ไม่ใช่เรื่องจริง
เป็นแค่ศิลปะ อ่านจบแล้วก็แล้วไป จะเกิดเป็นเรื่องจริงไม่ได้
ก็แค่นำอักษรมาเรียงให้อ่านเป็นเรื่องราว แล้วแต่ผู้ใดจะอ่าน
ไปตามความรู้สึก นึกคิดของใคร สุดท้ายก็คือความว่างเปล่า
..แต่..กระจกเงาที่สะท้อนกลับออกมาหลังการอ่าน..สามารถส่องให้เห็นจิตใจและ
พฤติกรรมของแต่ละคนว่าเป็นเยี่ยงใด..
๐ ถ้าเมื่อใดคนอ่าน อ่านตามตัวหนังสือเข้าใจในศิลปะ เข้าใจในสิ่ง
ที่ผู้เขียนอยากสื่อ รสชาด เรื่องราวสมมุติให้ได้อรรถรสตามตัวอักษร
ที่นำมาวาง..ผู้นั้นเข้าใจกวี..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
