กลบทยัติภังค์
ที่มา
http://www.baanjomyut.com/library/thai_literature/kollabot/index.htmlครูสอน สอนก็ได้ แต่ใจภัก
ภักดีต่อ ต่อที่รัก ทุกคำสำ
สำเหนียกกล่าว กล่าวคิด พินิจดำ
ดำริห์ชอบรู้ รู้จำ สุนทรภา
ภาษิตเปรียบ เปรียบแม้น เหมือนหนึ่งสัง
สังคีตดัด ดัดประดัง ทุกสิ่งสา
สามารถพร้อม พร้อมเพราะ เสนาะอา
อาลัยชวน ชวนกระบือร่า ให้ฟังบรร
บรรเลงขับ ขับก็ป่วย เวลาปรา
ปรารภเรื่อง เรื่องจะหา หรือรู้ฉัน
ฉันใดเพราะ เพราะจะเพียร ก็ยากพรร
พรรณาสอน สอนพาลนั้น ย่อมยากแสดง
กลอนกลบทยัติภังค์เหมือนกลบทอื่น ๆ แต่ต้องให้คำที่สุดท้ายของวรรคเป็นคำที่ใช้ยัติภังค์เชื่อมไปยังวรรคต่อไปเสมอ
นอกนั้นเหมือนทั่วไป
ไม่น่าน่าจะประคองสนองมิตร-
ภาพคิดคิดถึงความหลังครั้งเคยสรวล-
เสเฮฮาแย้มแฉล้มอวล-
อบกลิ่นชวนชวนชื่นระรื่นจิน-
ตนานึกนึกในมโนพิศ-
วงอย่างยิ่งยิ่งพินิจจิตเจ้าหิน-
ชาติทำกรรมกรรมก่อให้เกิดภิน-
ทนาการลาญสิ้นสิ้นสุดนึก
ที่มา
http://www.geocities.com/annenena/index4.htm
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
