..................
จวบชแร แก่ชรา ตาริบหรี่
แพ้แสงสี สาดต้อง มองมิไหว
จะพับลง คงมืดดำ มือคลำไป
จำเป็นใช้ วิธี หรี่ระนาว
เจอชายสวน ทวนทาง ช่างเฉยเฉย
แสร้งคุ้นเคย ยิกยิก ระริกสาว
พอจับได้ ไล่ทัน มันเรื่องยาว
หยุดชั่วคราว ถ้าจะดี ไม่หรี่เลย
รพีกาญจน์
อ่านอยู่พักหนักหนาท่าจะแย่
ก็คนแก่ช่วยเตือนด้วยเพื่อนเอ๋ย
มองสาวหรี่นัยน์ตาเหมือนว่าเคย
จะกรุ้มกริ่มกลับเฉยเลยไม่มอง
พอเจอหนุ่มกลุ้มใจตาใสแจ๋ว
นี่ออกแนวช้ำฟกอกกลัดหนอง
ท่าอกหักรักคุดทรุดลงคลอง
หันมาลองรักชาย... อุ๊ยตายจริง!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
