ทุ่งนาร้าง นางจร ก่อนจำจาก
ทนลำบาก ยากเข็ญ มิเว้นหนา
ตากแดดลม ฝนพรำ ดำแต่นา
อีกถอนกล้า ดึกดื่น ฝืนใจจัง
เหลือบริ้นไร ไต่ตอม มอมแมมมาก
จึงจำพราก จากไกล ไม่หันหลัง
อีกเลี้ยงควาย เกี่ยวหญ้า อุราพัง
ทุกวันดั่ง มืดมิด ปิดทางลง
จากวันเดือน เคลื่อนคล้อย ย้อนรอยขม
มีแต่ตรม ฤทัย ไม่ประสงค์
มองท้องทุ่ง รุ้งสาย คล้ายพะวง
คิดยิ่งปลง ไม่ตก หัวอกร้าว
วสันต์ผ่าน นานเนิ่น เกินท้อแท้
เหมันต์แปร มาเติม เพิ่มความหนาว
ดอกราตรี หอมเย็น เน้นเรื่องราว
อยากบอกกล่าว ข่าวนาง ที่ร้างจร
ไม่กลับแล้ว ทุ่งนา ขอลาลับ
ถึงดาวดับ วับหาย ขอบายก่อน
เบื่อน้ำหนอง คลองห้วย แพงพวยดอน
ถึงง้องอน อย่างไร ไม่ย้อนคืน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
