หากทุนใหญ่ใจนั้นจะปันช่วย
คงไม่ม้วยมรณาพาเสียหาย
แบ่งกำไรให้บ้างเลี้ยงร่างกาย
พอสบายคลายล้าจากหน้าที่
แต่ลำบากยากเกินหากเงินน้อย
ต้องมาพลอยย่อยยับดับหายหนี
แรงงานเอ๋ยเลยต้องหมองฤดี
ช้ำชีวีพลีเซ่นรับเวรกรรม
นโยบายหายนะพร่ำประกาศ
จะพินาศพลาดท่าพาถลำ
แล้วผู้ใดใครต้องหมองระกำ
คนชื่นฉ่ำอำลาเปลี่ยนหน้ากัน
สุขส่วนตนคนยากลำบากเหลือ
กัดก้อนเกลือเพื่อชีวิตไม่คิดฝัน
เป็นชีวิตจิตชนคนสามัญ
ใช่สวรรค์ขันแข่งแบ่งกันโกง
ขอเวรกรรมดำรงจงซ้ำซับ
ถึงคราวลับดับหายให้ตายโหง
ไร้ดินกลบศพฝังทั้งไร้โลง
ให้อยู่โยงเฝ้านรกหมกไหม้เทอญ...
--บูรพาฯ--