เสียงนกเขาขันคูคู่คลอเคล้า
มองตัวเรายืนเศร้าหมองต้องเหงาหงอย
เฝ้าติดตามถามข่าวเจ้าเนื้อกลอย
ยืนเฝ้าคอยมาหลายปีน้องหนีไกล
ปล่อยให้พี่ต้องทุกข์ทนใจหม่นหมอง
ช้ำเพราะน้องพาลูกหนีอยู่ที่ไหน
จะสุขทุกข์หรือทรมานสักปานใด
จะมีใครคอยดูแลแม่งามงอน
จากวันนั้นถึงวันนี้ไม่มีน้อง
เคยประคองนงคราญเที่ยวด่านสิงขร
ทุ่งวัวแล่นหาดทรายขาวชาวชุมพร
เจ้าจากจรพี่ชายไปไม่กลับคืน
คลื่นกระหน่ำหาดทรายช้ำเหมือนใจพี่
กระแทกซ้ำทุกนาทีสุดทนฝืน
อยากให้น้องกลับอีกครั้งรักยั้งยืน
เปรียบเหมือนคลื่นกระทบฝั่ง..พี่ยังรอ..
ริน ดอนบูรพา
๑๓ ม.ค. ๕๖
มองตัวเรายืนเศร้าหมองต้องเหงาหงอย
เฝ้าติดตามถามข่าวเจ้าเนื้อกลอย
ยืนเฝ้าคอยมาหลายปีน้องหนีไกล
ปล่อยให้พี่ต้องทุกข์ทนใจหม่นหมอง
ช้ำเพราะน้องพาลูกหนีอยู่ที่ไหน
จะสุขทุกข์หรือทรมานสักปานใด
จะมีใครคอยดูแลแม่งามงอน
จากวันนั้นถึงวันนี้ไม่มีน้อง
เคยประคองนงคราญเที่ยวด่านสิงขร
ทุ่งวัวแล่นหาดทรายขาวชาวชุมพร
เจ้าจากจรพี่ชายไปไม่กลับคืน
คลื่นกระหน่ำหาดทรายช้ำเหมือนใจพี่
กระแทกซ้ำทุกนาทีสุดทนฝืน
อยากให้น้องกลับอีกครั้งรักยั้งยืน
เปรียบเหมือนคลื่นกระทบฝั่ง..พี่ยังรอ..
ริน ดอนบูรพา
๑๓ ม.ค. ๕๖