คืนเดียวดายคนอ้างว้างอย่างอ่อนล้า
กับนำ้ตาดังหยาดฝนที่หล่นสาย
อาบคลื่นลมห่มฟ้าไร้ดาวราย
สรรพสิ่งรอบกายคล้ายมืดมน
สิ้นบรรเลงเพลงหวานในกาลก่อน
ศศิธรซ่อนแสงแฝงเมฆหม่น
ไม่มีเขาไม่มีใครเคียงกมล
มีเพียงคนความเหงาเศร้าลำพัง
รออรุณรุ่งรางกระจ่างหล้า
จะเช็ดหยาดนำ้ตาที่รินหลั่ง
ปลุกหัวใจดวงใหม่ให้ยืนยัง
บนความหวังวาดก่อเดินต่อไป
กับนำ้ตาดังหยาดฝนที่หล่นสาย
อาบคลื่นลมห่มฟ้าไร้ดาวราย
สรรพสิ่งรอบกายคล้ายมืดมน
สิ้นบรรเลงเพลงหวานในกาลก่อน
ศศิธรซ่อนแสงแฝงเมฆหม่น
ไม่มีเขาไม่มีใครเคียงกมล
มีเพียงคนความเหงาเศร้าลำพัง
รออรุณรุ่งรางกระจ่างหล้า
จะเช็ดหยาดนำ้ตาที่รินหลั่ง
ปลุกหัวใจดวงใหม่ให้ยืนยัง
บนความหวังวาดก่อเดินต่อไป