แซมเพิ่งไปผ่าตัดข้อมือมาเมื่อวาน..
ในแบบฟอร์มคนไข้ ถามว่า แซมมี "พินัยกรรมชีวิต" หรือเปล่า ถ้ามีต้องเอาหลักฐานมาแสดง..
แซมยิ่งกลัวๆ อยู่ด้วย พานใจเสียไปอีก..
ใครจะต้องทำพินัยกรรมชีวิต กะ แค่ผ่าเล็กๆ.. แซมเลยสงสัยว่า แล้วนี่ แซมอาจจะโคมา หรือตายไปดื้อๆ เหรอคะ...
แซมไม่มีหรอก.. ในที่สุดแซมก็ไม่ต้องกรอกอะไร เพราะเป็นโรงพยาบาลที่ refer คนไข้ให้กันเป็นประจำ...
การมีพินัยกรรมชีวิต ก็เป็นสิ่งที่ปกป้องคนไข้ และครอบครัวคนไข้เอง..
เพราะถ้าเกิดฉุกเฉิน.. หมอจำเป็นต้องทำอะไรสักอย่าง..
คนไข้บางคน แจ้งไว้ว่า ถ้าหัวใจหยุดเต้นไป แล้ว ก็ไม่ต้องทำ CPR ขึ้นมานะ...
หรือถ้าสมองตายไปแล้ว ก็ไม่อยากอยู่อย่างไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีก เราเรียกว่า Vegetable
ส่วนมาก คนสูงอายุ หรือคนที่ไม่ประมาท จะบ่งบอกเจตนาไว้เวลาทำพินัยกรรมทรัพย์สิน..
หรือทำ ทรัส... ให้ทนายทำไปทีเดียวเลยค่ะ....
แซมว่า ทัศนะคติคนไทยที่สูงอายุ บางที..บางท่านก็จะน้อยใจ ถ้าเราไปถามท่านเรื่องนี้...
แบบว่า " จะมาแช่งกันรึ "
แล้วพอเกิดอะไรขึ้นมาจริงๆ ในหมู่ลูกหลาน ก็จะเกิดการโต้แย้งกันได้..
ขอบคุณท่านพี่ที่นำเรื่องนี้มาแบ่งปันนะคะ..
แซมเห็นด้วยว่า เราควรจะเตรียมเรื่องในอนาคตของเราไว้ เพื่อความสงบ (ของผู้อื่น)
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
