ยามเช้า..................................
อากาศหนาวหมอกหม่นคนหวั่นไหว
อ้างว้างอย่างหดหู่อยู่อย่างไร
บอกได้ไหมน้ำค้างก่อนวางวาย
รอรวีวาดแสงแรงอบอุ่น
อาจเป็นทุนทางใจก่อนใกล้สาย
เบาบางอย่างเงียบงันวันทักทาย
จึงความหมายรับรู้อยู่ลำพัง
หรือโลกกว้างกว่าใจไกลคนฝัน
ธารพระจันทร์จวนขาดคราวาดหวัง
กับห้วงหนาวดาวเลือนเหมือนพ่ายพัง
ใครคนนั่งเดียวดายในสายลม
ยามเช้า................................
เหลือแรงก้าวอีกคราให้สาสม
หัวใจไม่กล้ำกลืนฝืนระทม
จะไม่ล้มหลงทางเหมือนอย่างเคย
ธรรมดา