เป็นนางสาว มานาน จนรานร้าว
จะกี่ฝน กี่หนาว บนก้าวย่าง
ยังยึดมั่น ใฝ่ดี มิมีจาง
อยากเป็นนาง เหลือ้กิน เดินงงงวย
ทั้งสวยสะ สงสัย ชายตาบอด
ไม่มีออด มีอ้อน วอนพระช่วย
เสกเป่ามนต์ ดลจิต ทิดมารวย
มาเอออวย ด้วยเถิด ขอเปิดใจ
ขึ้นปีใหม่ ไร้แวว แห้วกว่าเก่า
ยังอับเฉา เร้ารุก หมดสุขได้
คงเทวา แกล้งอำ ช้ำเกินใคร
สู้ทนไป เข้าวัด วิปัสนา
พันทอง
พกของดี ติดตัว กลัวไรเล่า
ใบหน้าเจ้า สวยซึ้ง ผึ้งเดือนห้า
ปากก็แดง แจงจิบ เจรจา
ขยับตา นิดเดียว เหลียวเป็นพรวน
หุ่นสปอร์ต ลอดช่อง มองไม่เบื่อ
กางเกงเสื้อ เนื้อนม งามสมส่วน
เปรยยิ้มนิด บิดขา ป๋ายังครวญ
ขึ้นทางด่วน ได้เห็น เบนซ์ชนกัน
อยู่บ้านกลอน นอนฝัน นั้นดีแล้ว
ขืนเดินแกร่ว วัดวา พาใจสั่น
ชยันโต โพธิวาง ขาดกลางคัน
ทำวิปัสสน์ อัดอั้น โพล่ง..พันทองๆๆ
คำเตือน(ตัวเอง) วันนี้วันพระนะจ๊ะ
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
