Title : ...ชายหนุ่ม...กับดอกไม้...
..Author : ...ฌลา...
...ชายหนุ่ม...กับดอกไม้...
และท่าทีเขินอาย...อ่อนหวาน...
มือที่กุมไว้เบา-เบา...และเสียงที่กระซิบเล่า..เรื่องสำคัญ...
ทำให้คนอย่างฉัน...เกิดหมดสมรรถภาพในการ...คิดอะไร
...เพราะอ่อนโยนเกินกว่า...จะปฏิเสธ...
และหัวใจตกอยู่ในขอบเขต....ความหวั่นไหว...
ไม่กล้าสบสายตา...ที่มั่นคงยามบอกว่า...รักเกินใคร...
สิ่งเล็ก-เล็กที่เรียกว่าหัวใจ...ไม่สามารถหาคำ-คำไหน...มาตอบกัน
...อาจเป็นเพราะความอ่อนหวาน...ของเวลา....
และมนต์ขลังของสายตา...คู่นั้น...
ความอบอุ่นของผิวกาย...และความจริงใจ..ที่ให้กัน...
ทำให้บางอย่างที่เงียบงัน...เปลี่ยนแปลงมากมายในวัน...วาเลนไทน์
...เคยคิดว่า...ไม่มีหวัง...
เมื่อความเป็นเพื่อนมันกักขัง...คำรักไว้
ขอบคุณนะสำหรับความกล้า...และอยากให้รู้เหมือนกันว่า...รักหมดใจ...
สำหรับเธอแล้วไม่ต้องมีแม้แต่ช่อดอกไม้...ฉันก็พร้อมจะมอบให้...ทั้งหมดที่มี...
ปล.ขอแก้ตัวจากกลอนที่แล้วนะคะ พอดีอันนั้นแต่งในมือถือมันพิมพ์ยากแต่อยากร่วมสนุก เลยขอเอากลอนนี้มาประกวดใหม่ แก้ตัวนะคะ^^
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
