Re: อดีตไม่หวนคืน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 10:06:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: อดีตไม่หวนคืน  (อ่าน 4022 ครั้ง)
khuadkao
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 103
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 284



« เมื่อ: 11 มกราคม 2013, 02:08:PM »


ช่างปะไรไยคำนึงถึงอดีต
หรือรอยมีดฝากไว้ให้แค้นเพิ่ม
ขาดไปแล้วอย่าไปจำเฝ้าซ้ำเติม
ชวนขวดเริ่มรักใหม่ที่ปลายฟ้า

แซมค่ะ

รักสุดท้ายที่ปลายฟ้าค่ายิ่งใหญ่
คือดอกไม้ในขวดเหล้าเก่าคร่ำคร่า
เพราะขวดเก่าไม่คิดใหม่แต่ไหนมา
ไร้ราคาค่าขวดขออวดรัก
___________________________


อดีตเด่น เป็นสาว อยู่คราวหนึ่ง
สวยสุดซึ้ง สดใส ให้พับผ่า
อยู่นานไป ไหง๋แล แกชรา
แล้วตายช้า เสียด้วย ซวยละซี

คนข้างบ้าน ขานกล่าว สาวทึนทึก
นั่งสะอึก นึกทุกวัน ฉันหรือนี่
อดีตมิ หวนคืน ฝืนกายี
อยู่หลายปี ดีแค่ปาก คนฝากชม

"ดิน"

ยิ่งสาวแก่ทึนทึกขวดนึกรัก
ขวดไม่กลัวอกหักเมื่อรักขม
พร้อมดึงลงจากคานอันระทม
เราต่างห่มรักไว้ด้วยใจเรา

ขวดหลงรักสาวแก่มาแต่ไหน
ถามใจขวดดูได้ให้ร้อนเร่า
ขวดไม่สนคนหมิ่นนินทาเอา
รักเราเข้าใจกันเท่านั้นพอ
___________________________


เขียนกลอนได้ถูกใจกระไรนี่
อ่านหลายทีวิเคราะห์ช่างเหมาะสม
ยินคำ"แก่ ขึ้นคาน" พานเป็นลม
สุดระทมฟังครั้งไร อยากตายจัง

--ณัช--

เห็นมีคนขึ้นคานสงสารนัก
ขวดมอบรักให้ได้เพราะใจสั่ง
ขวดพร้อมเป็นที่พักหักคานพัง
สร้างรักยั่งยืนนักรักสองเรา
___________________________


เถลิงศกยกคานทองมารองให้
ประโลมใจในวิญญาณ์คราผิดหวัง
ยินดีพร้อมยอมถวายกายกำลัง
ขอเชิญนั่งสั่งความได้ตามใจ

แม้ทางไหนให้สั่งคอยฟังสิ้น
ทุกฐานถิ่นดินฟ้าชลาศัย
โปรดแสดงแจ้งจำนงจะส่งไป
พร้อมรับใช้ให้สำราญกับคานทอง...

--บูรพาฯ--

มีแต่คนขึ้นคานสงสารนัก
ขวดเลยหักคานเผาเป็นเถ้าหมอง
คุณบูรพานำคานให้อีกหลายกอง
ขวดก็ต้องเผาทิ้งจริงจริงเลย

ขวดรักคนบนคานหวานใจยิ่ง
ไม่ทอดทิ้งสักนางหวังเป็นเขย
รอนางมีลูกสาวไว้ให้ชื่นเชย
ขวดก็คงลงเอยได้สักที
___________________________


๐ชอบอ้างคาน อ้างขื่อ ทำยื้อรัก
ทั้งชอบหัก หาญใจ จนชายหมอง
ส่งสำเนียง เสียงหวาน ถึงคานทอง
จะประคอง ลงคาน ก็ต้านตรึง

๐แท้ที่จริง น้องหญิง ชิงชังอ้าย
คงเบื่อหน่าย ว่าพี่ นี้ด้านถึง
เสนอแนะ แงะใจ ไม่คำนึง
ดาวดึงส์ ดั่งน้อง รึมองมา

-ไร้นาม-

ขวดหักคานใส่เตาแล้วเผาทิ้ง
ขวดรักจริงรักนักรักล้นค่า
เราต่างรักกันและกันใจบัญชา
มดอิจฉาหวานนักรักสองเรา

ขวดหักคานครอบครองปองใจรัก
คุณไร้นามช้านักคงจักเศร้า
ต้องทานยาทำใจไว้บรรเทา
เพราะขวดเผาคานวอดมอดมลาย
___________________________


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, Shumbala, Thammada, รัตนาวดี, D

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s