ความรักเร้า เข้าซุก เริ่มทุกข์หนัก
ไยจมปลัก หักห้าม อย่าตามหา
นิ่งเงียบไว้ เสียบ้าง บางเวลา
ตรองอุรา อย่าวุ่น ให้ขุ่นใจ
ความรักเป็น เช่นดั่ง วังวนหนอ
บางครั้งท้อ ต้องทน อย่าหม่นไหม้
ขืนฟูมฟาย ขายหน้า จะว่าใคร
ขุ่นไว้ใน ใสไว้นอก เขาบอกดี
เก็บความขม อมกลืน คืนในอก
ดั่งนรก ในใจ ใคร่ครวญถี่
ทรมาน ซ่านซุก รุกชีวี
แทบป่นปี้ เป็นผง ตรงดวงแด
ทาสความเหงา เศร้ามาก หากผิดหวัง
น้ำตาพัง เขื่อนแตก แยกรอยแผล
มองทางไหน มืดมิด จิตปรวนแปร
หาทางแก้ ไม่ได้ คล้ายวังวน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
