มิมีใคร ไหนต่อ หนอคอยจ้อง
เลยแอบย่อง มองรอบ มอบถวิล
จะรับบ่าว ชาวเรือ เชื่อดวงจินต์
ดุจสายสินธุ์ พิณโพยม โลมใจชาย
ปล่อยเวลา เจ็บหม่น ให้พ้นผ่าน
มองยังม่าน นภา ดาราฉาย
แสง"ศศิ" พร่างพราว ดาวประกาย
นั่นคือหมาย พรายรัก เริ่มถักทอ
จะโอบสอด กอดไว้ ใกล้ฟ้ารุ่ง
กว่าวันพรุ่ง รุ่ง"รพี" นี้รับต่อ
ขอเป็นจันทร์ กลางใจ ให้จนพอ
จะพะนอ คลอข้าม ความระทม
เลยแอบย่อง มองรอบ มอบถวิล
จะรับบ่าว ชาวเรือ เชื่อดวงจินต์
ดุจสายสินธุ์ พิณโพยม โลมใจชาย
ปล่อยเวลา เจ็บหม่น ให้พ้นผ่าน
มองยังม่าน นภา ดาราฉาย
แสง"ศศิ" พร่างพราว ดาวประกาย
นั่นคือหมาย พรายรัก เริ่มถักทอ
จะโอบสอด กอดไว้ ใกล้ฟ้ารุ่ง
กว่าวันพรุ่ง รุ่ง"รพี" นี้รับต่อ
ขอเป็นจันทร์ กลางใจ ให้จนพอ
จะพะนอ คลอข้าม ความระทม
เขาว่าคนมีความรัก มักจะมองเดือนมองดาวสวยไปหมด จริงไหมน้อ
"ดิน"
กิ่งก้านของวันคืนที่ขื่นขัด
ร่วงสลัดผลัดใบอันไข้ขม
ชื่นนำ้ฟ้าฝนสาดลมพัดพรม
แตกหน่อปมใหม่สดแสนงดงาม
ระบัดใบเบ่งบานผสานสู่
ผลิดอกชูหอมกลิ่นประทินท่าม
หทัยดินประดับไว้ในทุกยาม
ทดแทนนำ้ใจนางต่างไมตรี
ร่วงสลัดผลัดใบอันไข้ขม
ชื่นนำ้ฟ้าฝนสาดลมพัดพรม
แตกหน่อปมใหม่สดแสนงดงาม
ระบัดใบเบ่งบานผสานสู่
ผลิดอกชูหอมกลิ่นประทินท่าม
หทัยดินประดับไว้ในทุกยาม
ทดแทนนำ้ใจนางต่างไมตรี