หากใจคนที่ทนโศกโลกนี้
ทุกนาทีทนฝืนทนขื่นขม
ไม่เพราะรักหลอกหรือดื้อลอยลม
จึงเหมือนห่มห้วงใจกับไฟเย็น
รักคือความงดงามน้ำกับฟ้า
อาจมีค่าความหมายเมื่อได้เห็น
ซึ้งสองใจใฝ่ฝันดั่งจันทร์เพ็ญ
อย่าได้เป็นประหนึ่งร้างและห่างเลย
นั่นนิยามในนามของความรัก
หากประจักษ์ใจซึ้งพึงเอื้อนเอ่ย
สองใจจะค้ำจุนความคุ้นเคย
แค่เพียงเผยผูกพันคำสัญญา
หากแต่ความยั่งยืนนั้นฝืนยาก
พบเพื่อจากแจ้งใจผู้ใฝ่หา
จะรักล้นหรือน้อยหนึ่งพันธนา
ใจจงกล้าทายทัก..เมื่อรักเธอ
ธรรมดา
นิยามรัก มักลวง ทุกช่วงฝัน
วาดเสกสรรค์ ดาวเด่น เช่นเสนอ
มารายล้อม ห้อมกอด พรอดจนเบลอ
ครวญครางเพ้อ เดียวดาย บ่ายหน้าเมิน
คิดว่ารัก มีฤทธิ์ จึงชิดใกล้
ที่ไหนได้ กลับกลาย ร้ายขวยเขิน
พ่นแต่พิษ จิตกร่อน ร้อนเหลือเกิน
ไม่เคยเพลิน เหมือนว่า ระอาจัง
นิยามรัก ของฉัน ในวันนี้
เป็นรักที่ ปี่ป่น จนหมดหวัง
กล้ำกลืนฝืน ไร้สิทธิ์ จิตภินท์พัง
ปวดร้าวดัง ไฟแทรก เผาแหลกลาญ
ไม่เหลือแล้ว เยื่อใย ในรักเก่า
เป็นขี้เถ้า ไปหมด สลดผ่าน
ไม่มีชิ้น ไหนดี ที่ดวงมาน
ยากประสาน ให้สนิท ติดดังเดิม
พันทอง