หากใจคนที่ทนโศกโลกนี้
ทุกนาทีทนฝืนทนขื่นขม
ไม่เพราะรักหลอกหรือดื้อลอยลม
จึงเหมือนห่มห้วงใจกับไฟเย็น
รักคือความงดงามน้ำกับฟ้า
อาจมีค่าความหมายเมื่อได้เห็น
ซึ้งสองใจใฝ่ฝันดั่งจันทร์เพ็ญ
อย่าได้เป็นประหนึ่งร้างและห่างเลย
นั่นนิยามในนามของความรัก
หากประจักษ์ใจซึ้งพึงเอื้อนเอ่ย
สองใจจะค้ำจุนความคุ้นเคย
แค่เพียงเผยผูกพันคำสัญญา
หากแต่ความยั่งยืนนั้นฝืนยาก
พบเพื่อจากแจ้งใจผู้ใฝ่หา
จะรักล้นหรือน้อยหนึ่งพันธนา
ใจจงกล้าทายทัก..เมื่อรักเธอ
ธรรมดา