คนชื่อดาว อาชาไนย ทำให้เจ็บ
แผลอักเสบ ลามทั่ว กลัวตักษัย
ตอนแรกเริ่ม เติมรัก ปักฤทัย
เนิ่นนานไป ไยปล่อย รักลอยลม
อุตส่าห์รัก ลุ่มหลง พะวงหา
ตามติดมา แต่ต้น จนขื่นขม
ทำเมินหมาง ร้างไกล ใจระทม
เจ็บจ่อมจม น้ำตา แสนอาดูรย์
มาแกล้งเล่น เช่นนี้ ฤดีแย่
ช้ำดวงแด มิหาย คล้ายเสียศูนย์
แอบรักเขา ท่วมท้น ทวีคูณ
ไม่เกื้อกูล ยังปล่อย ให้น้อยใจ
ตีหน้าเซ่อ ไม่รู้ ดูแปลกนัก
คนเคยรัก จักหน่าย ร้ายเหลวไหล
ทำนิ่งเงียบ เรียบเฉย มิเอ่ยใด
ตรมหมองไหม้ ไร้คู่ จึงอยู่เดียว
พันทอง