ยังมิได้สัญญาต้องมาจาก
มิอยากพราก,จำพรากจากสมร
รู้จักกันเพียงครั้งยังอาวรณ์
จำจากจรห่างไกลมิได้ลา
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้พบ
อยากประสบสักครั้งยังรอท่า
พบครั้งนี้จะขอต่อวาจา
คำสัญญามีไหม?จะไม่ทวง
อาจหลงเพ้อข้างเดียวยามเปลี่ยวเหงา
จะมี “เรา”ไหมหนอ?รอห่วงหวง
เขาคงไม่เพลิดเพลินยามเดินควง
เรื่องทั้งปวงฝันไปเธอไม่รู้.!?!
“ไพร พนาวัลย์”