เธอคนดี...คนนี้แหละ...ที่ฉันตั้งใจมอบความคิดถึงมาให้
เพียงครั้งหนึ่งที่ได้...พูดคุยด้วย...ยากเหลือเกิน...ที่จะเมินหน้าหนี
หลังจากนั้น...ก็ได้เพียงมองหา...แต่ไม่ได้สบตา...เธอคนดี
จนกระทั่งวันนี้...เราจากกันเสียแล้ว...
จึงได้แต่เพียงคิดถึง..ด้วยใจคะนึงแผ่วๆ...โดยที่เธอไม่รู้เรื่องเลย...
“ไพร พนาวัลย์”
เพียงครั้งหนึ่งที่ได้...พูดคุยด้วย...ยากเหลือเกิน...ที่จะเมินหน้าหนี
หลังจากนั้น...ก็ได้เพียงมองหา...แต่ไม่ได้สบตา...เธอคนดี
จนกระทั่งวันนี้...เราจากกันเสียแล้ว...
จึงได้แต่เพียงคิดถึง..ด้วยใจคะนึงแผ่วๆ...โดยที่เธอไม่รู้เรื่องเลย...
“ไพร พนาวัลย์”