สุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ผ้าไหมสวย สนอง เสาทอง

สุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ผ้าไหมสวย
(ขอผวยไหมขึงฟ้าดักฝนหล่นฉ่ำดิน)

พวยแดดไอพริบระยับในเดือนฝน
ทุ่งนาถิ่นแล้งหม่นอย่างเศร้าเศร้า
ข้าวหญ้าแซมเซียวซีดอยู่เหงาเหงา
แดดแล้งเผานาแล้งน้ำอย่างแล้งร้าย

ฝนทิ้งช่วงแปลบช้ำเจ็บชาวนา
ฝนแรกแต่พฤษภา, พลันทิ้งหาย
นาหว่านแล้งรอฝนพรำมาฉ่ำปราย
เข้ากรกฎาฝนไถลมิกรายเยือน

แล้งร้อนเหลือแล้งร้ายอีสานถิ่น
แห้งกรังดินฝนสายมิป้ายเปื้อน
ทะมึนเมฆกี่ฝนเมฆตั้งเค้าเกลื่อน
แล้วคลาเคลื่อนลับไกลไปสุดฟ้า

สุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ผ้าไหมสวย
ขอผ้าผวยทอแพรวไหมสักผืนผ้า
ขึงราวฟ้ากั้นเมฆฝนบนราวเมฆา
ดักรวงฝนร่วงรวงฟ้าอาบรวงดิน

เมฆฝนเช้าปั้นเมฆเค้าแล้วล่องหน
แล้งดินป่นก่นร่ำไห้แทบวายดิ้น
ห้องนาหม่นเก้อฝนรอล้นชาชิน
น้ำเหือดสิ้นดินร่ำไห้ข้าวซึมเซียว

นาทรายดินบ่มร้อนไอแดดสาย
ระยิบร่ายระยับปรายวิบวับเกรี้ยว
ควายเหล็กนิ่งท้อแรงหนทางเทียว
ในปลักเปลี่ยวเงียบเงียบแช่ลมแล้ง

พวยไอแดดดิ้นระยับในเดือนฝน
ระแหงนาระแหงคนยิ้มแห้งแห้ง
ข้าวซมเซียวปื้นน้ำตารื้นแดงแดง
คนซูบโซสิ้นเรี่ยวแรงร้อนแล้งคร่า

สุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ผ้าไหมสวย
ขอสักผวยแพรไหมผ้าขึงราวฟ้า
คลี่กางกั้นผันเมฆฝนหล่นร่วงมา
ชุ่มทุ่งดินฉ่ำห้องนาข้าวหญ้ารอ

สุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ผ้าไหมสวย
ขอผวยไหมขึงฟ้าดักฝนหล่นฉ่ำดินฯ

สนอง เสาทอง
สุรินทร์
๑๖ กรกฎาคม ๕๕