ชะตากรรมมะเขือริมคูคอนกรีต สนอง เสาทอง

ชะตากรรมมะเขือริมคูคอนกรีต
(ยามพืชครัวขยับรุกชั้นห้างค้า)

-๑-

โอ้อนิจจาเจ้ามะเขือริมคูทาง
ใบปรุดวงด่างเรื้อรอยราไหม้
เพลี้ยแมลงทึ้งรุมก้านยอดใบ
อีกดอกแดดแผดไฟคลอกเผา

ลูกสวยพอเหมาะเคียงสำรับ
น้ำพริกเผาเขียมกับในมื้อข้าว
อีกเขียวหวานไก่ในรสมือเก่า
อิ่มตื้อ-แต่มื้อเช้าบ่ายจรดค่ำ

มาบัดนี้ก้านใบไหม้ราเฉาร่วง
ใจคนหวงปริ่มวายในท้อพร่ำ
ประหงมแต่อ่อน, เทียวรดน้ำ
กล่อมเกลี้ยงบำเรอใจผูกพัน

เฝ้าถนอมถนิมสร้อยแต่อ้อน
ก่อนตักบาตรเช้าพะเน้าหวั่น
ดุจมารดรอาทรบุตรในครรภ์
โอ้บุญปลูกนั้นป่วยใบไหม้รา

-๒-

พริกกะเพราผักบุ้งตะไคร้พืชครัว
กะทกรกบัวบกมะระตำลึงยี่หร่า
ผลิสะพรั่งร่วมคูทางกิ่งใบแยงฟ้า
อีกฟักทองมือคว้าขึ้นค้างกระถิน

-๓-

ในผิดที่ผิดทางแต่ปางปลูก
ในทิศเมืองขย้ำรุกแต่ฐานถิ่น
สวนพืชครัวจำปลูกแคบคูดิน
คั่นคูน้ำคู่ทางคอนกรีตขนาน

คือทุ่งนาทุ่งข้าวครั้งเก่าก่อน
คือทางเกวียนวกย้อนลัดย่าน
คือรูปรอยสืบเล่าจำเนียรกาล
คือตำนานทุ่งถิ่นก่อนเมืองมา

-๔-

โอ้มะเขือข้างคูจึงแปร่งแปลก
ในผิดที่ผิดทางค่าแพรกหญ้า
ในวุ่นวายของเมืองมิสร่างซา
ใบก้านไหม้เชื้อรา, เรื้อร้างสุข

มะเขือ, ไม้เมืองในเปลืองเปล่า
ไม้เทียมพลาสติกเข้าเบียนรุก
วิถีเมืองเปลืองใจไม้จริงปลูก
สวนพืชครัวขยับรุกชั้นห้างค้า

อนิจจาโอ้เจ้ามะเขือริมข้างคู
สู้ฟูมฟักชุบชูต้นกิ่งใบดกหนา
ในม่านเมืองสับสนผู้คนรถรา
กิ่งใบล้าปลิดโปรยโรยร่วงดิน

-๕-

อนิจจามะเขือริมคูคอนกรีต
ใบไหม้ราปลิดโปรยร่วงดินฯ

สนอง เสาทอง
5 มิ.ย. 55