ดอกเยื่อยางมลายวับสิ้น สนอง เสาทอง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 ธันวาคม 2024, 05:39:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: รวมบทประพันธ์ของ สนอง เสาทอง  (อ่าน 85811 ครั้ง)
choy
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 145
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 314



« เมื่อ: 02 มกราคม 2013, 09:58:PM »

ดอกเยื่อยางมลายวับสิ้น
(ในวันดอกแดดดกดุโคตรวายุห่า)

ดอกแดดแดงบานดกดุแต่ยามเช้า
แผดงร้อนฟาดเผาแล้งดินป่นไหม้
แพรกหญ้าเถาเลื้อยเกรียมกรอบวาย
มิผ่อนเพลาดุแผดร้ายเมื่อสายเยือน

วายุร้อนกระโชกซัดกระชักซ้ำ
ยางต้นโค่นแผ่คว่ำกิ่งใบเรี่ยเกลื่อน
ขนำน้อยคะมำซบดินทุ่งไหวสะเทือน
น้ำลายขมเฝื่อน, น้ำตาเปื้อนรวงฤดี

ยางผลิระบัดเรียงขนัดสวยเมื่อวันก่อน
แบกทุนดอกร้อน, นาบ้าน-จำนองหนี้
หวังดอกเยื่อยางพูนหวังดอกฝันชีวี
ดอกมีดยังมิพลี, ดอกหนี้ชำแรกบาน

ดุ่มเดินเหม่อหม่นกลางทุ่งแดด
ให้มันแผดให้มันเผากายเกรียมกร้าน
ให้มันเลียให้มันลามคุสุมดวงมาลย์
ให้วิญญาณยับย่อยเถ้าฝอยจุณ

ลิขิตฟ้าชะตาใดใครขีดเส้น
สังเวยเข็ญสังเวชชะตาสังวาสธุลีฝุ่น
กงกรรมเวรชะตาใดในบาปบุญ
มิเกื้อหนุนพ้นหล่มทุกข์ทัณฑ์ชะตา

แหงนเบิ่งฟ้าถามฟ้าผีป่าแถน
ไฉนสาปดินแร้นแล้ง, เสกโคตรวายุห่า
สู้ตากร้อนปลีแดดไถงป่ายเข็มเวลา
เพียรแถกคว้าพออยู่กิน-หมิ่นค่ำเช้า

ดอกแดดบานหื่นดุร่านร้ายเหลือ
ดอกเหงื่อพราวผดดอกเกลือแสบเร่า
ดอกเยื่อยางมลายวับสิ้น, ไม่เหลือเงา
ดอกเบี้ยผลิบานเช้า, งามสาย-มิวายเย็น

ดอกเยื่อยางมลายสิ้นต้นกิ่งใบเรี่ยรกดิน
ดอกเบี้ยจำนองติดปีกโผบิน, ไปสิ้นทางฯ


สนอง  เสาทอง
23 พ.ค. 55
สุรินทร์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ชลนา ทิชากร, Thammada, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 มีนาคม 2013, 02:08:PM โดย choy » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s