[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

กลิ่นจางจาง  นางอาย  หายไปแล้ว
ที่คลาดแคล้ว  แก้วใจ  ใครกำหนด
ทะเลร้อง  ร่ำไห้  ไม่งามงด
นั่งรันทด  หมดไฟ  ใจอาวรณ์

ในคืนเหงา  เงาจันทร์  พลันแสงหม่น
ไห้กังวล  เหว่ว้า  หาสมร
จิตปะทุ  อุระ  จะขาดรอน
ข่มตานอน  อ่อนใจ  หลับไม่ลง

คลื่นซัดฝั่ง  วังเวง  เป็นเพลงโศก
ลมพัดโบก  โยกย้าย  ทรายฝุ่นผง
ปลิวคละคลุ้ง  ฟุ้งสะบัด  พัดเป็นวง
ชวนมึนงง  เหงาหนัก  รักของเรา

หนาวใจหนอ  รอเธอ  ตาเหม่อลอย
กี่สิบหงอย  กี่ร้อยขื่น  กี่หมื่นเหงา
ไม่ปลอบโยน  ไม่โอนอ่อน  ไม่ผ่อนเบา
มิบรรเทา  เหงาซ้ำ  ประจำกาย

เฝ้าแต่รอ  รอรัก  จักหวนกลับ
เจ้าลาลับ  ดับร้าง  แล้วจางหาย
โลกบรรเจิด  เฉิดฉัน  พรรณราย
ล่มสลาย  ตาย..หรือ..อยู่  ดูพอกัน

Moo Dum

 

[/quote]

เมื่อคืนค่ำวันวานนี้เขามีสุข
เสียงสนุกสนานประสานฝัน
เล่นรื่นเริงต่างบรรเลงร้องเพลงกัน
เขาสุขสันต์วันปีใหม่กันในงาน

ปู่...นั่งเศร้าเหงาหงอยคอยมองหา
อยากเห็นหน้าเจ้าบุญปลูกพร้อมลูกหลาน
นั่งกอดเข่าเศร้าหมองมองหน้าลาน
เมื่อวานวันผันผ่านแสนสุขใจ

มีลูกหลานห้อมล้อมน้อมนบกราบ
น้ำตาอาบแก้มซ้ายขวาพาหวั่นไหว
ความปลาบปลื้มในดวงจิตคิดภูมิใจ
จะหาไหนความสุขล้นท่วมท้นจัง

มาบัดนี้มิมีภาพแต่เก่าก่อน
ความปวดร้าวเศร้าอาวรณ์นอนผิดหวัง
เพราะนางจางลูกจากไปครอบครัวพัง
ปล่อย  ปู่..นั่งก้มหน้าน้ำตาคลอ

อยากให้ลูกหลานมาหาปู่หน่อย
อย่าให้หงอยคืนเหงาเศร้าจริงจริงหนอ
ปีละครั้ง  หันหลังกลับมาอย่าให้รอ
ความทดท้อ...รอความหวัง..นั่งเขียนกลอน..

                           ริน ดอนบูรพา
                               ๒ ม.ค.๕๖