มาชะอำช้ำใจใครจะเหมือน
นั่งมองเดือนคนเดียวแสนเปลี่ยวเหงา
คนที่รักภักดีมิมีเงา
มีเพียงเราร้องไห้ใต้แสงจันทร์
เธอคงลืมปลื้มคนใหม่ด้วยใจสุข
ส่วนฉันทุกข์ทับถมจมความฝัน
ความรักเอยเผยสุขแล้วทุกข์ทัน
สุดจะสรรคำเหน็บเจ็บฤทัย
มองทะเลเห่คลื่นยื่นมือหา
เช็ดน้ำตาอีกหนทนมิไหว
ความเหงาจู่โจมจนมิสนใจ
เสียงของใครตะโกนอย่าโจนเลย
เย็นยะเยือกเลือกแล้วแก้วตาพี่
ไม่ขอมีชีวิตผิดคำเอ่ย
ชาตินี้ไม่ใช่ชาติหน้าค่อยมาเปรย
ทะเลเชยร่างฉันมิผันแปร
คงสุดสิ้นสวาทที่วาดหวัง
มีน้ำฝังร่างไว้ใต้ดวงแข
เงียบสงบจบลงตรงดวงแด
เธอมิแลฉันขอลาสู่สาคร
---กังวาน---
นั่งมองเดือนคนเดียวแสนเปลี่ยวเหงา
คนที่รักภักดีมิมีเงา
มีเพียงเราร้องไห้ใต้แสงจันทร์
เธอคงลืมปลื้มคนใหม่ด้วยใจสุข
ส่วนฉันทุกข์ทับถมจมความฝัน
ความรักเอยเผยสุขแล้วทุกข์ทัน
สุดจะสรรคำเหน็บเจ็บฤทัย
มองทะเลเห่คลื่นยื่นมือหา
เช็ดน้ำตาอีกหนทนมิไหว
ความเหงาจู่โจมจนมิสนใจ
เสียงของใครตะโกนอย่าโจนเลย
เย็นยะเยือกเลือกแล้วแก้วตาพี่
ไม่ขอมีชีวิตผิดคำเอ่ย
ชาตินี้ไม่ใช่ชาติหน้าค่อยมาเปรย
ทะเลเชยร่างฉันมิผันแปร
คงสุดสิ้นสวาทที่วาดหวัง
มีน้ำฝังร่างไว้ใต้ดวงแข
เงียบสงบจบลงตรงดวงแด
เธอมิแลฉันขอลาสู่สาคร
---กังวาน---