คงจะยาก สักหน่อย นะร้อยชั่ง
คงหมดหวัง เสียแล้ว แววมาเพิ่ม
ด้วยสะสวย รวยล้น กว่าคนเดิม
จิตจ่อเจิม เสริมแต่ง ที่แหว่งเว้า
ให้เหมือนเดิม ไม่เอา เราอยากเปลี่ยน
หน้าอกเพียร ไปทำ ของนำเข้า
จมูกด้วย คางแก้ม แต้มเติมเอา
เอวของเรา คอดกิ่ว เกือบปลิวลม
เปลี่ยนใหม่หมด สดสวย สำรวยยิ่ง
หาคู่อิง แอบอุ่น ละมุนสม
ขอแก่แก่ แต่ยัง นั่งตา-กลม
ว่าเหมาะสม คมคาย ชายบ้านกลอน
หันมามอง สองตา เวลาทัก
อย่ายึกยัก เลยหนอ พ่อหน้าอ่อน
อายุเพียง ตัวเลข เบรคขอวอน
หยุดไว้ก่อน อย่าล้ำไป ไกลกว่านี้
คงจะยาก จริงจริง หญิงต้องเปลี่ยน
ให้งามเนียน ชายมอง จ้องตาตี่
ตกตะลึง พึงเพริศ เลิศรุจี
ประหนึ่งมี มนต์ขลัง รั้งเธอไว้