ปฎิญาณตนว่าขอลาก่อน
ความอาวรณ์รักเอ๋ยเคยหวานหวาม
อย่าได้ช้ำซ้ำสองคอยป้องปราม
จะมีความรักใหม่ในพรุ่งนี้
ดาว อาชาไนย
ด้วยคำมั่นสัญญาน้ำตาตก
ในหัวอกแสนอ่อนเพลียเสียศักดิ์ศรี
ผู้หญิงทิ้งไม่จริงใจไม่ไยดี
มองเหมือนพี่หมดคุณค่าน่าเกลียดชัง
นั่งมอเตอร์ไซด์ดูไร้ค่าหน้าถูกฝุ่น
แม่เนื้ออุ่นมาลืมพี่เริ่มมีหวัง
ด้วยรถเก๋งคันงามหรูดูสวยจัง
พาน้องนั่งชูคอพอเพลิดเพลิน
เมื่ออกหักรักสลายกลายเป็นผง
พี่ยอมปลงอนิจจังยังขัดเขิน
เขาเศรษฐีพี่นอนแคร่แถมแก่เกิน
เราคงเดินคนละทางร้างแรมไกล
จึงหวนกลับถิ่นชุมพรนอนเลียแผล
ข่าวว่าแม่น้องจัดแจงแต่งงานใหญ่
ขออวยพรถอนคำมั่นสัญญาใจ
ขออย่าได้..พบนุชนาถ..ทุกชาติเลย.
ริน ดอนบูรพา
๓๑ ธ.ค.๕๕
ในหัวอกแสนอ่อนเพลียเสียศักดิ์ศรี
ผู้หญิงทิ้งไม่จริงใจไม่ไยดี
มองเหมือนพี่หมดคุณค่าน่าเกลียดชัง
นั่งมอเตอร์ไซด์ดูไร้ค่าหน้าถูกฝุ่น
แม่เนื้ออุ่นมาลืมพี่เริ่มมีหวัง
ด้วยรถเก๋งคันงามหรูดูสวยจัง
พาน้องนั่งชูคอพอเพลิดเพลิน
เมื่ออกหักรักสลายกลายเป็นผง
พี่ยอมปลงอนิจจังยังขัดเขิน
เขาเศรษฐีพี่นอนแคร่แถมแก่เกิน
เราคงเดินคนละทางร้างแรมไกล
จึงหวนกลับถิ่นชุมพรนอนเลียแผล
ข่าวว่าแม่น้องจัดแจงแต่งงานใหญ่
ขออวยพรถอนคำมั่นสัญญาใจ
ขออย่าได้..พบนุชนาถ..ทุกชาติเลย.
ริน ดอนบูรพา
๓๑ ธ.ค.๕๕