เมื่อหัวใจของเธอเผลอให้เขา
ไยมาเฝ้าถามทวงคล้ายห่วงหา
เก็บถ้อยคำพร่ำลวงบ่วงมายา
ให้รู้ว่าเราขาดกัน ณ วันนี้
ในเมื่อใจของเธอชอบเผลอไผล
และหัวใจฉันระกำช้ำเหลือที่
ขอหลีกทางอย่างปราชัยตัดไมตรี
เพียงเท่านี้สุดท้อใจขอจำ
ในเมื่อใจของเธอเผลอโป้ปด
ฉันรันทดหวั่นไหวไม่เป็นส่ำ
ห้วงกมลหม่นหมองต้องมนต์ดำ
เจ็บซ้ำซ้ำ..ซากซากจึงอยากลา
หัวใจเธอมากมายหลายมิติ
รักเธอผลิดอกใบหลายท่วงท่า
ฉันมีใจยึดมั่นถือสัญญา
แทนคำลาฝากบอกไว้ ... ”ไม่รู้จักกัน”
แซม