คำขอร้องของเจ้าก็เข้าท่า
คำพูดจาดีงามไม่ตามจี้
จะขอรับคำพ้อไม่รอรี
แต่ขอที(หลัง)ปีใหม่จะไม่ฟัง
เพราะมีนัดกินเลี้ยงอย่างกัณฑ์หลอน
ทศพร,มัทรี,มาทีหลัง
ตอนปีใหม่ไกลกันมันรุงรัง
พบคนดังบ้านดอนขอผ่อนปรน
ขอเปลี่ยนบรรยากาศเพราะญาติเยอะ
ไม่เคยเจอะเจอกันวันสับสน
ขอเวลาพี่หน่อยนะหน้ามน
อย่าทำบ่นหน้าเบื่อจงเชื่อใจ
ไม่เคยคิดทิ้งขว้างให้หมางหมอง
เพราะเราสองคู่กรรมนำชิดใกล้
ลูกเราก็หลายคนต้องทนไป
มีเยื่อใยต่อกันทุกวันคืน
พี่ไปแค่สองวันจะหันกลับ
จงรอรับขวัญพรมภิรมย์รื่น
เราจากกันจนชินดั่งสิ้นฟืน
ขอขวัญยืนยิ้มรับวันกลับมา
“ไพร พนาวัลย์”
แหะๆกลอนพาไปหรอกเด้อ ตัวเองไม่ไปหรอก