ใจของพี่นี้คิดถึงคะนึงหา
หาแก้วตาคนดีทีไกล,ใกล้?
ใกล้หรือสุดแดนดินถิ่นแคว้นไพร
ไพรอยู่ในใจเจ้าคอยเคล้าคลอ
คลอคู่เคียงเอียงแก้มให้แย้มยิ้ม
ยิ้มกรุ้มกริ่มพริ้มเพราใครเขาขอ
ขอแอบอุ่นหนุนนอนฉะอ้อนรอ
รอจนพอ.ศอ.ใหม่ยังใจเดียว
เดียวแดดายหายลับไม่กลับหวน
หวนเชิญชวนชื่นชมข่มใจเสียว
เสียวแผลใจเคยล่มโดนคมเคียว
เคียวที่เกี่ยวจนช้ำด้วยคำลวง
ลวงหลอกล่อท้อแท้คงแก้ยาก
ยากลำบากฝากฝังยังห่วงหวง
หวงเพราะรักปักใจใครเคยควง
ควงพุ่มพวงดวงมาลย์สู่ลานเท
“ไพร พนาวัลย์”