รักปักทรวง ห่วงหา เวลาจาก
แม้ลำบาก อดทน หม่นนักเอ่อ
หยดรินหลั่ง สองปราง ครางละเมอ
คิดถึงเธอ แสนเหงา เศร้าระทม
วันที่พราก เดือนที่คอย น้อยใจนัก
คิดหน่วงหนัก รกจาง ต่างขื่นขม
สี่ห้องใจ อ้างว้าง ร้างอารมณ์
มีแต่ตรม ฤทัย ในวันนี้
ตะวันรอน ตอนค่ำ น้ำค้างตก
เห็นวิหค บินทวน หวนคืนรี่
สุรีย์ลอย คล้อยต่ำ ช้ำชีวี
เสียงชะนี ร้องดัง ฟังวังเวง
สิ้นอาทิตย์ ลับฟ้า อุราร้าว
ไอหมอกหนาว ขาวนวล ชวนพิศเพ่ง
เย็นยะเยือก ขั้วใจ ให้หวั่นเกรง
ขลุ่ยบรรเลง เพลงแผ่ว แว่วแต่ไกล
คะนึงใน กมล ทนหนาวสั่น
มองแสงจันทร์ ห่อเหี่ยว ทุกเสี้ยวไหว
เมฆบดบัง ดังว่า ฟ้าเต็มใจ
สุกสดใส มืดมิด สนิทพลัน
เปรียบดวงใจ ของฉัน นั้นสิ้นสุด
รักชำรุด หลายปี มิสุขสันต์
มาหยอกเย้า ให้หลง แสนงงงัน
ด่วนลงทัณฑ์ ตีจาก ฝากแผลไว้
พันทอง