กับการเริ่มนับเวลา..
ก็กลับยิ่งช้า เมื่อมองหมู่ดารา ..กระหนุงกระหนิง
วันเก่า~ปีเก่า คือความเหงา ที่ผ่านมาและเคยให้เราพักพิง
เราได้พบบางอย่าง~บางสิ่ง.. ที่ไม่เคยหยุดอยู่นิ่งกับกาลเวลา
ปีเก่า..หรือปีใหม่ ที่กำลังจะมาถึง
คือความหวังที่ซึ่ง แน่นอนที่ ใคร~ใคร ต่างปรารถนา
หวังพบสิ่ง ใหม่~ใหม่ แม้ไม่ใช่ทันทีทันใด ตามที่ใจศรัทธา
แต่ขอให้เชื่อเถอะว่า...ไม่ใช่เพียง“ความเหว่ว้า”เท่านั้นที่มีจริง~*
. ..
.. .รการตติ
จะเชื่อได้อย่างไรว่ามีรักแท้อยู่ข้างหน้า
ในเมื่อวันนี้เธอไกลเกินคว้า . .. แล้วทุกสิ่ง
จะให้เชื่ออย่างไร . . ว่าพรหมลิขิตมีอยู่จริง
ในเมื่อฉันถูกโชคชะตาทอดทิ้ง . .. ให้เดียวดาย
. ..
. .. . ..จะให้เชื่อได้อย่างไร - - ว่าปีใหม่จะดีกว่าปีเก่า
ในเมื่อทุกคืนยังร้องไห้ให้กับความเหงา ง่าย ~ ง่าย
จะให้เริ่มต้นหวังอะไร . . ในเมื่อหัวใจของฉันเหมือนดอกไม้ที่กำลังเฉาตาย
เธอไม่ใช่คนถูกทำร้าย .. . คงไม่มีวันเข้าใจคนรินน้ำตาส่งท้ายปี
ถ้าขึ้นปีใหม่แล้วโละหัวใจดวงเก่าทิ้งไปได้
ฉันขอเลือกใช้หัวใจ . . . ดวงที่ไร้ความรักให้เธอคนนี้
ฉันอยากได้หัวใจ . . ที่ไม่แคร์เธอแม้แต่สักวินาที
แต่เป็นเพราะหัวใจดวงเดิมยังต้องอยู่ในอกข้างซ้ายของฉันน่ะซี . .
. . จึงไม่อาจยกความรักที่เป็นของคนดี . .. ไปให้ใคร~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
