กระจกยามส่องหน้า
สอดสายตามองมันไป
เหมือนว่ามันยิ้มให้
ประทับใจในความหล่อ
มันมองไม่ทอดทิ้ง
ชื่นชมสิ่งที่เห็นต่อ
จะปลื้มใดนักหนอ
พอแล้วพอได้กระจก
กาแฟ แหม!ถ้วยเล็ก
รถโยกเยก กระเดกหก
มิทัน ฉันกระดก
เลอะกระจก พกมาไย
คนข้าง ช่างหล๋อหล่อ
นั่งหน้างอ ตัดพ้อใหญ่
ฉันพริ้ม ยิ้มหวานให้
ชักหมันไส้ เลยไล่ลง
โธ่!เฮีย หัวเสียหนัก
รถเสียหลัก ผลักไสส่ง
หล่อไง ใจก็ปลง
มิรักหลง คงไม่เอา
รถโยกเยก กระเดกหก
มิทัน ฉันกระดก
เลอะกระจก พกมาไย
คนข้าง ช่างหล๋อหล่อ
นั่งหน้างอ ตัดพ้อใหญ่
ฉันพริ้ม ยิ้มหวานให้
ชักหมันไส้ เลยไล่ลง
โธ่!เฮีย หัวเสียหนัก
รถเสียหลัก ผลักไสส่ง
หล่อไง ใจก็ปลง
มิรักหลง คงไม่เอา
"ดิน"