โอ้ดาวจันทร์ วันนี้ ไม่มีแสง
เห็นเมฆา บดแยง เหมือนแกล้งว่า
คร่ำครวญบ่น ทนทุกข์ ซุกอุรา
ทั่วนภา รันทด หมดแสงนวล
มองดาวจันทร์ หวั่นอก สะทกไหว
ตรมหมองไหม้ ไร้เปลี่ยว ทุกเสี้ยวหวน
ดวงดารา พราวพร่าง ต่างรัญจวน
ฤทัยป่วน ปั่นเศร้า เหงาวังเวง
ม่านเมฆหมอก บอกใบ้ ได้ไหมหนอ
ดาวจันทร์รอ คลอเคล้า เฝ้ารีบเร่ง
แม้แจ่มแจ้ง แสงสด รันทดเอง
ฉายแววเก่ง กล้าแกร่ง แสร้งหยัดยืน
จันทร์คู่ฟ้า ราตรี มีดาวสวย
สดใสด้วย ประกาย ฉายดาษดื่น
ลมพัดเอื่อย เฉื่อยฉิว นิ่วหน้ากลืน
ความขมขื่น บอบช้ำ ช่างตำใจ
นั่งแน่นิ่ง พิงแอบ แนบฝาบ้าน
ทรมาน ซานซม ระทมไหม
ลมพัดผ่าน มานร้าว หนาวทรวงใน
ลมพัดใกล้ ใจแป้ว ใต้แววจินต์
พันทอง
แสงจันทร์นวล ยวนใจ ให้คิดถึง
ใจคะนึง ห่วงหา คราศูนย์สิ้น
น้ำตาล่วง หลั่งรด หยดลงดิน
รักพังภินท์ ศูนย์สลาย มลายลง
เธอเหมือนจันทร์ ฉันเหมือนดิน ถวิลหา
มองนภา ฟ้าไกล ใจลุ่มหลง
แสงจันทร์นวล ยวนใจ ให้พะวง
ฉันยังคง แหงนคอ รอต่อไป
เธออยู่สูง เกินกว่า จะคว้าเอื้อม
น้ำกระเพื่อม แสงจันทร์ ยังหวั่นไหว
แม้เงาจันทร์ ในน้ำ งามวิไล
ฉันยังไม่ อาจเอื้อม เหลื่อมล้ำเกิน
จันทร์คู่ฟ้า ราตรี มีแสงดาว
หนาวเหน็บหนาว ดวงใจ ใครห่างเหิน
ยามชิดไกล ใจช้ำ เขาทำเมิน
ทำเป็นเดิน หนีไกล ไม่เหลียวมอง
แสงจันทร์นวล ยวนจิต คิดไม่ตก
ในหัวอก ชอกช้ำ ระกำหมอง
เธออยู่ไกล เกินฉัน ฝันใฝ่ปอง
ได้แต่ครอง ความเศร้า เหงาต่อไป
ชลนา ทิชากร
ใจคะนึง ห่วงหา คราศูนย์สิ้น
น้ำตาล่วง หลั่งรด หยดลงดิน
รักพังภินท์ ศูนย์สลาย มลายลง
เธอเหมือนจันทร์ ฉันเหมือนดิน ถวิลหา
มองนภา ฟ้าไกล ใจลุ่มหลง
แสงจันทร์นวล ยวนใจ ให้พะวง
ฉันยังคง แหงนคอ รอต่อไป
เธออยู่สูง เกินกว่า จะคว้าเอื้อม
น้ำกระเพื่อม แสงจันทร์ ยังหวั่นไหว
แม้เงาจันทร์ ในน้ำ งามวิไล
ฉันยังไม่ อาจเอื้อม เหลื่อมล้ำเกิน
จันทร์คู่ฟ้า ราตรี มีแสงดาว
หนาวเหน็บหนาว ดวงใจ ใครห่างเหิน
ยามชิดไกล ใจช้ำ เขาทำเมิน
ทำเป็นเดิน หนีไกล ไม่เหลียวมอง
แสงจันทร์นวล ยวนจิต คิดไม่ตก
ในหัวอก ชอกช้ำ ระกำหมอง
เธออยู่ไกล เกินฉัน ฝันใฝ่ปอง
ได้แต่ครอง ความเศร้า เหงาต่อไป
ชลนา ทิชากร