ครั้งสุดท้ายลงไว้หนึ่งกันยา
ปลายห้าห้ามาเห็นกลายเป็นขำ
ไดอารี่เล่มใหม่กลายเรื่องอำ
หวังจดจำเรื่องใดไม่ได้ลง
หลายสถานการณ์ผ่านมาหลับตาเห็น
เหมือนดั่งเป็นเหตุใหม่ไม่ลืมหลง
เขาแจ้งว่าสงบนั้นฉันยังงง
ความมั่นคงไม่มีที่ผ่านมา
ในช่วงหลังหวังครูเป็นเป้าหมาย
เพราะคือง่ายพักอยู่ยังถูกฆ่า
เกือบสองร้อยแล้วนี่เสียชีวา
ไม่รวมชาวประชาต้องมาตาย
ปีห้าห้าจบลงคงหมดเคราะห์
โดยเฉพาะวินาศกรรมทำเสียหาย
ปีห้าหกศกใหม่หมายสบาย
ขอผู้ก่อการร้ายหน่ายไปเอง
สงสารแต่เด็กใต้วัยศึกษา
โรงเรียนปิดบ่อยหนาคาเค้เก้ง
สอบเรียนต่อที่ไหนให้กริ่งเกรง
ใจวังเวงเรียนได้ไม่เท่าทัน
จึงขอลงไดอารี่วันนี้ก่อน
หลายเดือนย้อนไม่ปลื้มลืมแล้วฉัน
ว่าจะเขียนลงไว้ให้ทุกวัน
เหตุผกผันวัยชราพาเลือนไป.
นพ
27ธ.ค.55
ปลายห้าห้ามาเห็นกลายเป็นขำ
ไดอารี่เล่มใหม่กลายเรื่องอำ
หวังจดจำเรื่องใดไม่ได้ลง
หลายสถานการณ์ผ่านมาหลับตาเห็น
เหมือนดั่งเป็นเหตุใหม่ไม่ลืมหลง
เขาแจ้งว่าสงบนั้นฉันยังงง
ความมั่นคงไม่มีที่ผ่านมา
ในช่วงหลังหวังครูเป็นเป้าหมาย
เพราะคือง่ายพักอยู่ยังถูกฆ่า
เกือบสองร้อยแล้วนี่เสียชีวา
ไม่รวมชาวประชาต้องมาตาย
ปีห้าห้าจบลงคงหมดเคราะห์
โดยเฉพาะวินาศกรรมทำเสียหาย
ปีห้าหกศกใหม่หมายสบาย
ขอผู้ก่อการร้ายหน่ายไปเอง
สงสารแต่เด็กใต้วัยศึกษา
โรงเรียนปิดบ่อยหนาคาเค้เก้ง
สอบเรียนต่อที่ไหนให้กริ่งเกรง
ใจวังเวงเรียนได้ไม่เท่าทัน
จึงขอลงไดอารี่วันนี้ก่อน
หลายเดือนย้อนไม่ปลื้มลืมแล้วฉัน
ว่าจะเขียนลงไว้ให้ทุกวัน
เหตุผกผันวัยชราพาเลือนไป.
นพ
27ธ.ค.55