อรุณรุ่ง เบิกฟ้า นกการ้อง
แสงสีทอง ส่องสาด มิอาจถอน
คะนึงหวน ครวญคร่ำ ช้ำอาวรณ์
รักจากจร อ้อนขอ รอหน่อนซี
จากวันจันทร์ ผ่านมา ถึงอาทิตย์
ยังไร้สิทธิ์ เหมือนเคย เลยขมปี๋
น้ำตาหล่น ที่นอน เปียกปอนมี
ส่วนฤดี ปวดพล่า อุราร้าว
หยดหยาดลง ทุกคืน ฝืนดวงจิต
ได้แต่คิด เวียนวน ทนความหนาว
จากวสันต์ เคลื่อนผ่าน กาลเกินยาว
เหมันต์พราว น้ำค้าง อ้างว้างเกิน
ระทมทุกข์ ซุกซอก ยอกย้อนไหม
ระทมใจ ใครกัน นั่นห่างเหิน
โปรดเหลียวแล แคร์หน่อย อย่าพลอยเพลิน
ก้มหน้าเดิน เขินอาย กลัวชายทิ้ง
หากยังรัก ยังห่วง ดวงมาลย์นี้
ช่วยตอบที ที่รัก เสียหลักยิ่ง
คนห่างไกล ใจดั่ง หวังแอบอิง
ด้วยรักจริง แน่วแน่ ไม่แปรไป
พันทอง