โอ้ดาวจันทร์ วันนี้ ไม่มีแสง
เห็นเมฆา บดแยง เหมือนแกล้งว่า
คร่ำครวญบ่น ทนทุกข์ ซุกอุรา
ทั่วนภา รันทด หมดแสงนวล
มองดาวจันทร์ หวั่นอก สะทกไหว
ตรมหมองไหม้ ไร้เปลี่ยว ทุกเสี้ยวหวน
ดวงดารา พราวพร่าง ต่างรัญจวน
ฤทัยป่วน ปั่นเศร้า เหงาวังเวง
ม่านเมฆหมอก บอกใบ้ ได้ไหมหนอ
ดาวจันทร์รอ คลอเคล้า เฝ้ารีบเร่ง
แม้แจ่มแจ้ง แสงสด รันทดเอง
ฉายแววเก่ง กล้าแกร่ง แสร้งหยัดยืน
จันทร์คู่ฟ้า ราตรี มีดาวสวย
สดใสด้วย ประกาย ฉายดาษดื่น
ลมพัดเอื่อย เฉื่อยฉิว นิ่วหน้ากลืน
ความขมขื่น บอบช้ำ ช่างตำใจ
นั่งแน่นิ่ง พิงแอบ แนบฝาบ้าน
ทรมาน ซานซม ระทมไหม
ลมพัดผ่าน มานร้าว หนาวทรวงใน
ลมพัดใกล้ ใจแป้ว ใต้แววจินต์
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
